Martine de Wit

Vroeger wilde ik tolk worden, waarschijnlijk door het exotische gevoel dat bij een vreemde taal hoort. De studie vreemde talen bleef uit, maar ik ben toch een beetje tolk geworden. Als tekstschrijver ‘vertaal’ ik nu het verhaal van mijn opdrachtgevers en interviewkandidaten. Van gesproken woord naar schrift. En dat is inderdaad een andere taal!

Al tijdens het interview of de briefing begint het grote schakelen. Want wat voor mijn gesprekspartners zo klaar is als een klontje, is dat voor lezers vaak niet. Dóórvragen is belangrijk: “Wat is de gedachte hierachter? Kun je een voorbeeld geven? Dus je bedoelt … ?” Zodra de woordenbrij van het gesprek op mijn kladblok staat, begint het puzzelen. Rond welke uitspraken centreer ik het verhaal? Wat vertel ik wanneer? Voor welke termen moet ik een synoniem zoeken? En uit welke voorbeelden blijkt hoe deskundig, gepassioneerd of grappig de spreker is? Ofwel: hoe zet ik de gesproken boodschap zo goed mogelijk op papier? Om dat te bepalen, heb ik met wel honderd verschillende talen te maken. En dat exotische gevoel? Daarvoor pak ik dan maar het vliegtuig!