Q is goed voor je?
Onderweg naar een klant hoorde ik op de radio twee reclames achter elkaar waarin de bedrijfsnaam werd gevolgd door ‘met een Q’. En ik dacht: wat onhandig als je dat er steeds bij moet zeggen. Mijn eigen voornaam en achternaam moet ik ook altijd en overal spellen, maar daar kan ik weinig aan doen: mijn voornaam is door mijn ouders bedacht en op die achternaam hadden zij geen invloed. Maar je bedrijfsnaam kies je zelf. Dus waarom zou je dan een naam kiezen die je steeds moet toelichten?
En de Q is ook nog eens een sneue letter. Kijk hem daar nu staan, eenzaam in de bovenhoek van het toetsenbord. Sporadisch aangetikt door je linkerpink. De meeste andere toetsen zijn intussen onherkenbaar afgesleten door het vele typen, maar de Q niet. Die ziet er nog uit alsof hij net van de lopende band is gerold en dat is geen wonder: uit onderzoek blijkt dat slechts 1 op de 11.000 letters in Nederlandse teksten een Q is.
En dan het marginale aandeel van de Q in de Dikke Van Dale. Áls je hem al kunt vinden, want voordat je het weet, ben je er voorbij gebladerd. In het handjevol woorden dat begint met een Q, kan deze letter ook nog niet zonder zijn vaste sidekick, de U. De Q is de Bassie van je toetsenbord: zie je Bassie gaan, dan komt Adriaan eraan. Allememachies!
Waarom kiezen bedrijven als Fonq, Marqt en Q-Music dan tóch voor een naam met een Q? Is het hip? Is het om onderscheidend te zijn? Of zijn er gewoon zo veel bedrijven dat alle ‘normale’ namen al bezet zijn? Echt handig is het in ieder geval niet, als je er steeds ‘met een Q’ achter moet zeggen. Maar … mensen gaan er wél over nadenken. Sommigen schrijven er zelfs een blog over. Precies wat ze willen. En dat alleen maar door een letter. Zou het dan tóch kloppen wat ze zeggen: Q is good for you.